raar

Het enige waar je zeker van kan zijn is dood. Je gaat dood. DOOD.


Ooh, even een pijnstiller. NEE!


Er zijn mensen die geen pijn voelen. Die kunnen hun hand in een pan met kokend water steken. Ze voelen het water, maar geen pijn. Nee, deze mensen sterven vaker dan ‘gewone’ mensen geen natuurlijke dood.

Pijn is gekoppeld aan gevaar. Wanneer er geen pijn is, is er ook veel minder gevaar, maar is dat wel waar?


Ik las gister een stuk op internet over een meisje met deze genetische afwijking genaamd HSAN 5 (Hereditary sensory and autonomic neuropathy). Het meisje, Gabby, bijt op haar tong alsof het een snoepje is. Ze draagt een zwembrilletje, omdat ze anders in haar ogen prikt, wat al heeft geleid tot de verwijdering van één van haar ogen. Ook draagt ze een helmpje, knie- en elleboogbeschermers.


Toen stoute Eva, die ene van Adam, van de boom van het Goed en Kwaad at heeft ze ons allen met een hoop ellende opgezadelt. Een leeuw eet geen sla meer, maar een lam. Wij beseffen dat we naakt zijn (wat eigenlijk niet erg is, maar daar kom ik nog wel een keer op), er is oorlog en schaamte én mensen voelen sindsdien pijn.



Thanks, Eva.

Ja, inderdaad bedankt.


Zonder pijn zijn wij allen superhelden of superlomperikken.

Alles kan.



Iets persoonlijks?



 Vandaag had ik een afspraak in het ziekenhuis in Groningen.

Mijn moeder heeft borstkanker gehad,

Mijn oma heeft borstkanker,

De zus van mijn oma stierf aan de gevolgen van borstkanker,

De nicht van mijn moeder had borstkanker.

Ik besprak de opties voor een erfelijkheidsonderzoek bespreken met mw. De Haas, geloof ik dat ze heet.

Best wel impactvol.

Wat als?

Wat dan?

‘gewoon doen’ is niet echt van toepassing ben ik bang.

Ja, ik ben bang.

Ik ben nooit bang.

Hoe ga je om met bang zijn?



Vandaag was er een gesprek die mij tot een beslissing kan zetten die de rest van mijn leven zal bepalen. Hoe moet je daarmee omgaan?

Hoe moet ik omgaan met mensen die me aanstaren op, nota bene, station Zwolle wanneer ik een roze rok draag, een panty, zwarte tapdansschoenen en een witte nepbontjas.

Zo raar is dat toch niet?

Toch?