Mysterieus

Ik ben Ruud en ik schrijf. Elke zaterdag vanaf nu. Wel vaker hoor, maar dat krijgen jullie hier niet te lezen. Het ligt nu ongetwijfeld in de lijn der verwachtingen dat ik iets over mezelf vertel. Oké, één ding kan wel.

(Als je niet houdt van de muziek van The Smiths/Morrissey, ga dat dan wel doen of sla het volgende stuk tekst over.)

Volgende week vrijdag speelt Morrissey in het muziekgebouw in Eindhoven. Ik ga daar heen en heb daar ontzettend veel zin in. Waarom? Morrissey is één van die weinige artiesten die nog echt zijn. Eerlijk. Zijn teksten komen van heel diep, vanuit dat plekje waar het ons dan weer raakt. En dat voelt goed. Ondanks die eerlijke teksten heeft hij het voor elkaar gekregen om, in die bijna dertig jaar dat hij bekend is, een mysterieus persoon te blijven.

Ik beloof dat de teksten die ik hier schrijf ook altijd eerlijk zullen zijn, maar tegelijkertijd zal ik niet te veel prijs geven. Dan ben ik ook een beetje mysterieus. Net als Morrissey.

P.S. Excuses voor de weinige tekst. Mijn leven is op dit moment vrij oninteressant en daarmee is de inspiratie ver te zoeken.