Eskimo's

Hallo dit is de onwijs toffe Lisanne in opdracht van de tofste Vic. We zitten op mijn kamer en aten vandaag kilo's shoarma en dat was stiekem lekker genoeg. En we aten ook brownie mona pudding. En speelden spelletjes. En nu luisteren we Spinvis. En mijn kamer is heel mooi. En Vic draagt lichtblauw en ik rendieren. En morgen gaan we heel vroeg opstaan. En vanavond lekker vroeg slapen. En nu zitten we op een schaap, die overigens ook muren kunnen bouwen. Nu zou ik graag even wat willen vertellen over eskimo's:

Zoals welbekend gebruiken Eskimo's hun neus om hun liefde te tonen in plaats van hun mond en dat doen ze vast omdat ze anders aan elkaar vastvriezen en dat zou natuurlijk uitermate vervelend zijn. Maar nu is de vraag: hoe maken ze dan kleine lieve eskimo-baby's? Dat is een heel erg complex verhaal. De eskimo-man gaat in de eskimo-vrouw en in het heetst van de strijd vriezen ze in elkaar vast, en nee dat is niet paradoxaal. Nou dan zitten ze negen maanden in elkaar vast en als de baby dan komt wordt de man uit de vrouw geduwd. Het is best vies want ze moeten ook plassen enzo en dan gaat dat rotten en bah dus. Maar het is ook heel mooi want dan kunnen ze allemaal diepe gesprekken voeren en als je elkaar na negen maanden ingevroren zijn niet zat bent kun je vast ook hele lieve baby's tot hele lieve mensen maken. En stel dat kan niet? Nou dan binden ze de vrouw vast met ducktape aan de muur en binden ze een touw om de man en dat touw is verbonden aan een raceauto. Dan gaat de auto racen en raast de man met vliegende vaart  uit de vrouw en trekt de baby met zich mee. En dat is tragisch, maar misschien wel minder tragisch dan ongelukkige ouders. En ik kan hier nog heel veel meer vieze dingen over zeggen maar dat zal ik jullie besparen, want het is echt heel vies.

Nou ik ga me klaar maken om naar bed te gaan en dat betekent dat Vic dat ook moet, of hij nou wil of niet. En dan kruip ik fijn onder mijn schaap en mag Vic fijn op de vloer liggen. En er is een poort met lichtgevende sterren, onwijs romantisch natuurlijk.

Au revoir en groetjes van Vic die mij net een hele leuke foto van een lama met een sjaal liet zien, oui.

la vie

Ik denk vaak na over hoe het leven van een mens kan lopen. Soms sta ik op het punt om iets te doen, en vraag ik me af wat er zou gebeuren als ik iets totaal anders zou doen dan wat ik van plan was. Zou dat dan de bedoeling zijn? Of ben je gewoon zelf degene die je leven in de hand heeft? Ik vind het zo moeilijk om over na te denken. Ik bedacht me net dat er misschien met elke beslissing die een mens maakt, er gelijk een ander leven voor diegene wordt uigestippeld. En dan heb je weer een paar opties om uit te kiezen en zo gaat het steeds door.. Misschien is het wel gewoon heel simpel en denk ik er te moeilijk over na. Maar het is gewoon zo raar hoe je met één beslissing zoveel te weeg kan brengen. Ik zou nu zo op de trein kunnen stappen, niet wetend waar naar toe. En pas over een jaar terug komen. Daarmee zou ik mijn diploma niet halen en dingen meemaken die ik anders helemaal niet zou hebben geweten en gezien. Misschien komt het ook wel doordat ik zo vaak ben verhuisd. Ik had ongeveer vijf verschillende levens kunnen hebben, op vijf andere plaatsen, vijf andere scholen en heel veel andere mensen. Het leven is gewoon iets raars. Het leven is gewoon mooi.

druk

Als ik even terugdenk aan alles wat ik gedaan heb in mijn leven
kan ik me niet herinneren dat ik het ooit druk had.
behalve dus nu. slaat echt nergens op.
morgen middag is een deel van die drukte over dus misschien verander ik dan dit nog
in iets leuks
ik denk het wel
nu ga ik eerst heel druk slapen
joe

wij

Ik kan jou niet laten verdrinken in mijn fantasieën en problemen. Dat zou niet leuk voor je zijn.

Toch vertel ik je dit:

Ons leven moest veranderen zoveel als een uil zijn nek kan draaien, maar dat deed het niet. Het eiland bleef.

'Wij' staat op de afgrond en is erin gesprongen. Wij is dood. In twee stukken. Het is nu alleen jij of alleen ik. 

Ik heb een kaarsje laten branden in de Grote Kerk voor het verlies van 'wij' en nu is het klaar. 

Er is een nieuwe 'Wij' maar het is niet wij. 

'Jij' zal wel boos zijn, alhoewel de dood van 'Wij' oké was.

De 'wij' is nog klein en als jonge kaas. Het kan snel brokkelen, dus daarom doet de 'wij' het voorzichtig aan.