Aan

Donker zwart licht uit,
donker zwart licht uit,
licht donker zwart uit,
licht zwart donker uit,
zwart licht donker uit,
zwart donker licht uit,
uit.


Blijf lekker zitten, geniet van de zit. De lichten gaan uit. Je kijkt, maar toch niet. Je denkt dat je kijkt. Je volgt het, tot je een onmiskenbaar gevoel krijgt van hetgeen wat zich voor je ogen afspeeld. Nostalgie. Je kijkt naar de zwarte wand naast je. Naar de mensen voor je, naast je en achter je. Die mensen nippen van hun cola, eten iets, zijn aan het zoenen of ze doen helemaal niks. Helemaal niks. Je kijkt naar het scherm, het gevoel is er nogsteeds, maar je kijkt. Je probeert het te volgen, maar het lukt niet. Hoe laat is het? Gaat hij me zoenen?  Hoe lang nog? Wat doen die mensen voor me? Is er wel een nooduitgang? Heb ik de deuren wel op slot gedaan?

Wat denken al die mensen wel niet. Wat denken jullie wel niet.

Licht aan,
aan.