Hoe je droomt in mijn dromen

Midden in de nacht schrik ik wakker. Althans, ik vermoed dat het midden in de nacht is en dan zal het wel waar zijn. Dat soort dingen voel je gewoon aan. Het eerste dat me opvalt is je koude voeten in het verder bloedhete bed.

“Ben je wakker?” fluister ik. Je reageert niet. Dit in combinatie met je koude voeten brengt me een fractie van een seconde in doodsangsten. Ik probeer goed te luisteren en al snel hoor ik je diep en regelmatig ademhalen. Nu m’n ogen aan het donker gewend zijn zie ik ook dat je borstkas op hetzelfde ritme beweegt. Natuurlijk ben je niet dood. Wat is dat toch met mij en de angst om geliefden te verliezen?

Je draait je op je zij en ligt nu met je gezicht naar me toe. Ook ik ga op mijn zij liggen en laat m’n hoofd op m’n hand rusten. Naar je kijken terwijl je slaapt is één van de dingen die me intens gelukkig maken. Doordat ik je ogen driftig zie bewegen achter je gesloten oogleden weet ik dat je droomt, ik hoop over iets moois. Je mondhoeken staan ietsjes omhoog gekruld dus ik denk van wel. Met de rug van m’n hand veeg ik wat haren uit je gezicht. Je bent mooi. Dan ineens begint je ademhaling onrustiger te worden en ga je wat ongecontroleerd met je benen bewegen. Een paar keer schop je met je koude voeten tegen mijn benen aan. Uit je mond komen een paar onverstaanbare zinnen, het klinkt alsof je bang bent. 

Ik streel zachtjes je rug in een poging je wakker te maken. “Het is maar een droom” , fluister ik zachtjes in je oor. Je opent je ogen, twee gemeende tranen rollen over je wang naar beneden. “Het was maar een droom”, zeg ik opnieuw en ik geef je een zacht kusje op je lippen. De angst in je gezicht slaat weer om naar de mooiste glimlach die ik ooit gezien heb. Je doet je ogen dicht en legt je hoofd op mijn borst. Al snel wordt je ademhaling weer regelmatig, je slaapt. Ik ben gelukkig.

En alsof het niet langer mocht duren, word ik precies op dat moment wakker. Alleen. Het was maar een droom.