Gisteren om een paar minuten over drie uur kwam vriendin één de stationshal uit gelopen en begroette mij vrolijk.
Vriendin één is negentien jaar, acht maanden en vijf dagen oud, studeert Biomedische wetenschappen in Groningen, heeft de speciale eigenschap één van de drie personen op de wereld te zijn met wie ik het fijn vind om te knuffelen en alle vooroordelen die je kunt verzinnen over vrouwen die op vrouwen vallen zijn op haar van toepassing. Vooroordelen die haar liefdeskeuze goed bevestigen.
Na een paar minuten bijgepraat te hebben, werd ons gezelschap aangevuld door vriendin twee.
Vriendin twee is twintig jaar, acht maanden en twee dagen oud, was in de laatste jaren van de middelbare school mijn beste vriendin, was ooit verliefd op mij en heeft inmiddels bijna een jaar een vriendin die aan de andere kant van Nederland woont.
Onze gepaste, eerste conclusie was die middag dan ook: “goh Marije, je bent vandaag de enige die op jongens valt”.
Met onder andere vriendin één en twee bracht ik veel lesuren van de middelbare school spijbelend door in parkjes in de stad, proberend om te verdwalen en te ontdekken wat het leven was.
We leven nu door het hele land verspreid. Hebben levens die niet met elkaar te vergelijken zijn en vullen uren met bijpraten over de dingen die in ons hoofd spelen. De simpelheid waarmee we vroeger praatten vervaagt af en toe, maar laat zich op andere momenten weer makkelijk zien.
Terwijl we over de ondergoedafdeling van de hema liepen, wat ook vroeger al één van onze rituelen was, hoorde ik vriendin één achter mij opeens zeggen: “Marije, ik ben verliefd”.
Een wonder was dat. Vriendin één is nooit verliefd. En nu wel. Zo opeens, per ongeluk op vakantie in Zweden ontmoette ze een meisje. Ik leerde veel over liefde gistermiddag, over liefde die ik nooit snapte omdat ik het niet zelf meemaakte.
Gaydars bestaan. Niet altijd. En hoe het werkt blijft onduidelijk. Maar volgens mijn betrouwbare bronnen gaat het vooral om de manier waarop die persoon je aankijkt.
Als vrouwen met vrouwen flirten gaat het subtiel. Ooit was vriendin één met vriend één (22, fysiotherapie student, homo) op Pann, “Ik draaide me even om en jij stond opeens te zoenen!” was zijn verraste uitspraak, waarop vriendin één lachend verklaarde dat ze al een half uur had staan flirten.
Onder het pannekoeken bakken concludeerde vriendin één dat ik ook maar lesbisch moest worden, volgend haar was dat de oplossing voor alles. Dus, als jullie niet meer weten wat jullie moeten met je leven: dit schijnt dé oplossing te zijn.
Vriendin één is negentien jaar, acht maanden en vijf dagen oud, studeert Biomedische wetenschappen in Groningen, heeft de speciale eigenschap één van de drie personen op de wereld te zijn met wie ik het fijn vind om te knuffelen en alle vooroordelen die je kunt verzinnen over vrouwen die op vrouwen vallen zijn op haar van toepassing. Vooroordelen die haar liefdeskeuze goed bevestigen.
Na een paar minuten bijgepraat te hebben, werd ons gezelschap aangevuld door vriendin twee.
Vriendin twee is twintig jaar, acht maanden en twee dagen oud, was in de laatste jaren van de middelbare school mijn beste vriendin, was ooit verliefd op mij en heeft inmiddels bijna een jaar een vriendin die aan de andere kant van Nederland woont.
Onze gepaste, eerste conclusie was die middag dan ook: “goh Marije, je bent vandaag de enige die op jongens valt”.
Met onder andere vriendin één en twee bracht ik veel lesuren van de middelbare school spijbelend door in parkjes in de stad, proberend om te verdwalen en te ontdekken wat het leven was.
We leven nu door het hele land verspreid. Hebben levens die niet met elkaar te vergelijken zijn en vullen uren met bijpraten over de dingen die in ons hoofd spelen. De simpelheid waarmee we vroeger praatten vervaagt af en toe, maar laat zich op andere momenten weer makkelijk zien.
Terwijl we over de ondergoedafdeling van de hema liepen, wat ook vroeger al één van onze rituelen was, hoorde ik vriendin één achter mij opeens zeggen: “Marije, ik ben verliefd”.
Een wonder was dat. Vriendin één is nooit verliefd. En nu wel. Zo opeens, per ongeluk op vakantie in Zweden ontmoette ze een meisje. Ik leerde veel over liefde gistermiddag, over liefde die ik nooit snapte omdat ik het niet zelf meemaakte.
Gaydars bestaan. Niet altijd. En hoe het werkt blijft onduidelijk. Maar volgens mijn betrouwbare bronnen gaat het vooral om de manier waarop die persoon je aankijkt.
Als vrouwen met vrouwen flirten gaat het subtiel. Ooit was vriendin één met vriend één (22, fysiotherapie student, homo) op Pann, “Ik draaide me even om en jij stond opeens te zoenen!” was zijn verraste uitspraak, waarop vriendin één lachend verklaarde dat ze al een half uur had staan flirten.
Onder het pannekoeken bakken concludeerde vriendin één dat ik ook maar lesbisch moest worden, volgend haar was dat de oplossing voor alles. Dus, als jullie niet meer weten wat jullie moeten met je leven: dit schijnt dé oplossing te zijn.
1 opmerking:
Nu je het zegt; die Gaydar bestaat inderdaad! Of het verklaart zeker hoe het komt dat vriend één ( 19, zanger, homo ) met meer jongens aan de haal gaat op een avondje uit dan ik en twee andere vrienden samen op een gans jaar haha (:
Heerlijk geschreven!
Een reactie posten