Schrijfseltjes

Ik zit tegenwoordig niet zo vaak meer in de trein, maar als ik er dan toch in zit kan ik net zo goed gaan dichten, toch?

 Terugblik

Wolken, zwart en grauw ineen
En regen, vochtig, fris
Knallen, flitsen, nooit alleen
'Het geeft niet' zoals je zegt
Want na donder en bliksem
Ben ik op mijn best

Zaterdagochtend niet
Eerst, niet laatst
Barsten in mijn hoofd
Wanhoop op mijn tong
'Het maakt niet uit' lach je weg
Met nadorst en zelfspot
Ben ik op mijn best

Sterf ik alleen?
Oud en krom, tragisch
Voor mijn tijd?
Dat is, denk ik, niet
Helemaal mijn ding

'Stil maar' fluister je toe
'Alles komt goed'

Bij Wijze van Spreken 

‘De klok verwijt de klepel

dat ie zwart ziet!’

Bijt ze hem toe

‘Stil’ antwoordt hij

‘je weet niet wat je zegt’

‘Kan ik er wat aan doen’

Brult ze terug

‘Je ziet door de bladeren

De herfst niet meer’

Oog om oog, tand om tand

Woord om woord, zoals dat gaat

Zo antwoordt hij, misschien te laat

‘Brul wat je wil, blaf maar raak

Schreeuwende honden grommen niet’

Tragisch, miscommunicatie