Noorwegen

de zon scheen, maar echt warm was het niet.
Jij pakte mijn hand en kneep er zachtjes in.
We liepen samen de oprit af en begonnen ons eerste wandeling van ons eerste vakantie samen. Noorwegen.

We liepen een uur, zonder iets te zeggen. Unaniem werd er richting gekozen.

'Wij hebben veel meegemaakt, hé?' zei jij.
Ik keek op naar jou en verwerkte je woorden na die lange stilte.
Ik keek je aan en knikte, met op mijn gezicht een zachte glimlach.

'Ook nare dingen' zei jij, nu op een andere, serieuze toon.
Ik knikte en wende mijn blik af naar mijn zwarte sandalen en de steentjes van het asfalt, die onder mijn voeten verdwenen. Het bleef een tijdje stil.

Weer kneep je zachtjes in mijn hand en je blik verplaatste zich van het asfalt naar mij. Jij keek me aan en ik keek terug.
'Wij kwamen altijd weer terug bij elkaar' zei jij en je stopte met lopen.
Ik stopte ook en draaide me naar jou toe.
Jij draaide je naar mij. Ik pakte jou andere hand ook vast en keek je in de ogen. Jij keek terug en zo stonden we daar een tijdje. Midden op een weg in Noorwegen.

Je lachte naar me en daarom lachte ik ook.
'Broodje?' vroeg jij.
'Ja.' zei ik waarop ik mijn hand uit die van jou wurmde en je leidde naar het gras, naast het asfalt.

We gingen in het gras zitten en ik zocht in mijn tas naar een zakje met brood.
'Kaas goed?' vraag ik.
'Ja' zeg jij.

We keken allebei naar de overkant van de weg waar een paar hoge bomen stonden. Ik sloot mijn ogen na een tijdje, totdat ik je lippen op mijn wang voelde. Er verscheen een lach op mijn gezicht waarna ik mijn ogen opende en ik naar jou keek. Jij lachte ook.
Leuk, vond ik dat.