Hij keek naar zijn pols, maar zijn horloge die hij op zijn 20ste verjaardag had gekregen zat er al vijf jaar niet meer om. Het wond hem op en hij mopperde. Zijn plastic tas klemde hij stevig onder de arm en hij verwonderde zich over de verradelijke wind die was opgestoken.
De man stond elke dag om 10 uur bij het bruggetje. Hij keek dan rond en groette de mensen, maar de mensen zeiden vaak niets terug.
Dat kwam omdat hij er niet verzorgd uitzag. Hij was al een paar jaar dakloos en zou ook deze kerst doorbrengen onder het viaduct.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten