maandag 12 december 2011

-

 Dit schreef ik een tijdje terug. Ik heb door de toetsweek helaas geen tijd om iets nieuws te schrijven.

Anna. Dat is mijn naam. Drieëntwintig jaar alweer. Ik heb duizend en één hobby’s, van filmen tot schrijven, van zwemmen tot schilderen, van naaien tot koken. Ik werk niet, ik studeer niet, maar ik geniet. Want ja, dat is toch wel het beste dat je kunt doen in je leven Ik ga niet die paar jaar die ik heb in dit stukje universum verspillen aan werken of studeren. Sommigen zeggen dat je na werken kunt genieten. Maar wat nou als je dan niet meer kan genieten? Dan heb je jouw kostbare leven verspild aan alleen maar werken. Daarom geniet ik van elk moment. Of het nou het bestrooien van mijn geroosterde boterham met pure hagelslag is of de geur van pas gewassen beddengoed, ik vind het allemaal heerlijk. Ik plan ook niet. Met plannen verspil je jouw kostbare leventje net zoveel als met werken. Waarom zou ik vandaag al willen weten of ik over drie weken op een dinsdag om 5 over half 1 met de buurvrouw ga lunchen? Wat heeft dat nou voor een zin? Ik laat het gewoon allemaal op me afkomen. Als ik ’s ochtends wakker word en geen zin heb om op te staan, blijf ik de hele dag in mijn bed liggen. Geen afspraak, geen lunch, geen filmavondje waarvoor ik op tijd moet zijn. Op andere dagen kook ik een heel diner, niet alleen voor mezelf, maar voor iedereen die zin heeft om te komen eten. Soms, maar ook alleen wanneer ik daar zin in heb, loop ik naar het station en pak de eerste beste trein, niet wetend waar ik naartoe ga. Heerlijk vind ik dat, uitstappen in een dorpje waar ik in al die drieëntwintig levensjaren nog nooit van heb gehoord. Nieuwe dingen ontdekken, nieuwe mensen leren kennen en dan vooral genieten. Genieten van mijn broodje tonijnsalade, terwijl ik op een bankje kijk naar mensen, pratende mensen, lachende mensen, haastende mensen. Dit is leven.
Misschien krijg ik over een jaar wel een auto-ongeluk of sterf ik op mijn 35e aan een hartstilstand. Dan zullen mensen zeggen dat ik niks aan mijn leven heb gehad, dat ik niks geleerd heb, dat ik geen carrière heb gemaakt, dat ik mijn leven heb verspild aan niksdoen. Integendeel, ik heb iets met mijn leven gedaan, ik heb genoten, ik heb mijn leven niet verspild aan een glansrijke carrière, die tonnen geld opbrengt maar geen geluk of aan een jarenlange studie, waar je niks aan hebt, omdat het toch niet helemaal je ding is. Ik kan zeggen dat ik alles heb gedaan wat ik wilde doen, dat ik gelukkig ben geweest. Want daar draait het uiteindelijk allemaal om. Gelukkig zijn.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

En je laat mensen maar lekker jouw leventje betalen. Egoïstisch hoor. Echt, knap van je.

Marije zei

Ik vind deze reactie hierboven stom.
Raar dat er ook gemene mensen op de toffemensenblog komen. Ik vind je stukje leuk (:

Afke zei

Ik vind de eerste reactie ook stom, hoe kan je nou daar aan denken als je zo'n gelukkig stukje leest :)
En ik vind anoniem alleen leuk als het lieve dingen zegt.

Anoniem zei

Ik vind de reactie ook stom, anonieme persoon snapt toch wel dat het gewoon verzonnen is, hè?
Er zouden alleen maar lieve anonieme personen mogen bestaan. (: