Olifantenpaadjes

Het was zo stil, zo
stil. Je gooide zout
op de fazant, op
sissende slakken, op
de olifantenpaadjes
die je vingers in me
groeven

Het was zo stil, zo

stil. Ik danste, rolde
in je armen, schopte,

duwde je van me af,
kuste, zoog je haren,

verloor, verliet je
handen

Het was zo stil, zo
stil. Je gooide geluid-
loos de deur dicht,
oren verstopt
tussen het bestek,
messen, vorken,

snijwonden

Zo dit was het enige wat ik deze week schreef. En iedereen een gelukkig nieuw jaar enzo. Ik ben pas net wakker en au au au au au au mijn hoofd.