Een handje vol toffe mensen

Uitkijkend naar mijn lievelingsboek, die ik inmiddels al voor de derde keer besloot te lezen, moffelde ik me uit mijn zogenaamde loveseat en stapte ik over het nooitverdwijnende bultje kladblokken, nieuwe aankopen, kleding, schooltassen en kussens naar mijn bed. Daar vond ik nog allerlei andere snuisterijen die ik gisternacht niet had opgemerkt toen ik al slapend in mijn bed viel. Ik scharrelde mijn dekbed en de hoes op en besloot een dappere daad te doen en de twee weer een te maken. Toen mijn armen lam waren van de hoes om het dekbed wiebelen sleepte ik de twee die op die wijze weer een waren geworden over het bultje naar dat dus zogenaamde loveseatje.
Het dekbed plofte zachtjes op het bankje als een kindje die in slaap sukkelt.

Volgende stap was weer over het bultje naar de stereo. De CD zat er al in en na enkele momenten vulde  de grugestem van Eddie Vedder mijn kamer.
Eenmaal neergestreken in mijn nederige liefdesbankje pakte ik het boekje en begon voor de derde keer te lezen. Zoals altijd voelde ik me weer zo. Zoals alleen de letters in dat boekje mij konden laten voelen.  Eddie zorgde er wel voor dat ik minder snel kon lezen, maar dat was een prettig idee. Zo kon ik langer over het boekje doen en gaf hij een fijne extra dimensie en sloot hij naadloos aan bij de sfeer van het boekje.

Na het eerste hoofdstuk liet ik alles even bezinken en keek wat rond op mijn kamer.
Ik zag helaas mijn agenda liggen. Helaas want bij het rijtje lijntjes, die ik het liefst blanco zie, onder de 'maandag' stond gekrabbel.

Na de sfeer van het boekje en Eddie kwam de nare realiteit nogal hard aan.

Op dit moment ben ik al de hele dag bezig met dat huiswerkje, maar het is nog steeds niet af.
Het is gewoon niet leuk en ik ben niet in de sfeer om realistisch te zijn en de problemen die zich morgen voor zullen doen in te denken. Het maakt me op dit moment ook vrij weinig uit.

Ik luister Bon Iver.
Snap je dat? heb je dat ook? dat je gewoon echt niet huiswerk wil gaan doen. Ik bedoel, ik 'wil' het nooit, maar nu wil ik het echt niet. Het is lastig.

morgen is het weer tijd voor realiteit, nu nog niet.
[ikweetdatikeigenlijktevroegbenmetposten,maarikwilzograagnuposten:(]